Το 1603 ο δούκας Giovanni Sagredo κατασκεύασε μια κρήνη στη ΒΔ γωνία της προγενέστερης Λότζιας, στην οποία οδήγησε, όπως αναφέρει ο ίδιος σε έκθεσή του, τα νερά κάποιας πηγής που αποκαλύφθηκε κοντά στην πόλη, με πήλινους σωλήνες, που αποκαλύφθηκαν κατά μήκος του πεζοδρομίου του Αγίου Μάρκου και του εξωτερικού τοίχου της Λότζια. Πάνω από την κρήνη τοποθέτησε ένα έξεργο ανάγλυφο με παράσταση γυναικείας μορφής μέσα σε αψιδωτή κόγχη, που σήμερα είναι εντοιχισμένο στο βόρειο τοίχο του κτηρίου (βρέθηκε ωστόσο κοντά στο ναό του Βαπτιστή). Ο Sagredo είχε προγραμματίσει να προεκτείνει το υδραγωγείο ως το λιμάνι, για να καλύψει τις ανάγκες των νεώσοικων, το έργο όμως ολοκλήρωσε ο διάδοχός του Giovanni Battista Michael. Παρόλ’ αυτά και το νερό αυτό δεν ήταν καλής ποιότητας. Για το λόγο αυτό, όταν κατασκευάστηκε το υδραγωγείο και η κρήνη του Morosini, η κρήνη Sagredo, η οποία πιθανότατα είχε ανακατασκευαστεί μαζί με την τέταρτη κατά σειρά Loggia, και η βρύση του λιμανιού τροφοδοτήθηκαν από το νερό της. Η σημερινή μορφή της κρήνης οφείλεται σε ανακαίνιση που πραγματοποιήθηκε στις αρχές του 20ού αιώνα από το Instituto Veneto.